Если бы я был учителем

Если бы я был учителем ,я был бы очень добрым  ,на уроках  пазволил, чтобы ученики разговаривали.Но я буду давать очень много заданий, чтобы они были умными .А если они будут играть на уроках, я буду забирать у них ноутбук и позвал бы родителей в школу .

Առաջադրանքներ՝ 184-189

pipi

Ա խմբի բառերը պատասխանում են ո՞վ հարցին:

Բ խմբի բառերը պատասխանում են ի՞նչ հարցին:

Գոոյականնեռը բաժանվում են երկու խմբի՝ հատուկ և հասարակ:

kk

Կատուն մռմռում էր ,երևի նեղացրել էին:

Երեխան նվնվում էր, երևի նեղացրել էին:

Մարդը ցատկեց ցանկապատից դուրս:

Ձին ցատկեց ցանկապատից դուրս:

Վագրը ճանկռել է տատիկի ձեռքը:

Երեխան ճանկռել է տատիկի ձեռքը:

cdd

Ա շարքում՝ սիրամարգ

Բ շարքում՝ երեխա

Գ շարքում՝ կանայք

bkbk

Ա-եզակի թվով գոյականներ

Բ-հոգնակի

BB

Բ-սարեր ,հայեր,կաթիլներ,ուսուցիչներ,մայրեր,մատանիներ,տատեր,կատուներ,թութակմներ, գրպաններ:

8C8C

  1. երկու

2. 1 հատ

3.շատ

Exercise 2

Write down the past progressive of the verbs in brackets.
1. We were writing (write) the essay together.
2. Frank was preparing (prepare) breakfast.
3. Mrs Summers was not listening (not listen) to him.
4. Daniel was doing (do) the shopping.
5. They were not reading (not read) the book.
6. I was having (have) a shower.
7. He was not watching (not watch) TV.
8. We were swimming (swim) in the sea.
9. Tom and I were visiting (vist) the castle.
10. The sun was shining (shine).
11. She was cleaning (clean) the windows.
12. I was showing (show) them most of the sights.
13. Ann was not taking (not take) a lot of photos.
14. We were playing (play) voleyball on the beach.
15. They were talking (talk) to their neighbours.

Activities

Complete the sentences with the past progressive.
1. The girls were playing (play) cards.
2. Greg was looking (look) for his wallet.
3. Mr Miller was not washing (not wash) his car.
4. Susan was doing (do) her homework.
5. They were not playing (not play) football yesterday afternoon.
6. I was waiting (wait) for her in the park.
7. Carol and I were having (have) dinner when he arrived.
8. We were playing (play) the guitar when she entered.
9. Tom was not swimming (not swim) in the pool.
10. The boys were cycling (cycle) home from school.
11. She was working (work) in her office.
12. I was not learning (not learn) the new words.
13. Ann was lying (lie) on the beach.
14. We  (sit) on the bench for a long time.
15. He was phoning (phone) his aunt.

Առաջադրանքներ՝ 176, 177, 179, 180, 183

isvxuddcxdg

իշխել-իշխան                     ճեղքել-ճեղք

բժշկել-բժիշկ,                       պահել-պահեստ

բացել-բացում                         հյուսել-հյուս

ուսուցանել-ուսուցիչ                  բանել-բանվոր

գրել-գրիչ                                     գործել-գործիք

զգալ-զգացմունք                        հարցնել-հարցում:

tk

քաջ-քաջություն

մեծ-մեծություն

գեկեցիկ-գեղեցկություն

հատուկ-հատկություն

հասարակ-հասարակագիտություն

հարմար -հարմարություն

դեղին-դեղնություն

գունատ-գունատություն

հնչեղ-հնչեղություն

շքեղ-շքեղություն

պերճ-պերճություն

խեղճ-խե ղճություն

տկար-տկարություն

zzz

Ա խմբի բառերը հասարակ գոյականներ են

Բ խմբի բառերը՝ հատուկ

&x

հասարակ-հայր,տղամարդ,տղա,ուսուցիչ,վարիչ,վարչապետ,անգլիացի, պարսիկ,կին,տատ ,իտալուհի,բժշկուհի,քար,վարդ,երկաթ,առյուծ,արջ

հատուկ-Նաիրա,Արմեն,Տիգրանյան,Տիգրան Մեծ,Զալանկ,Մարան,Աֆրիկա,Ամերիկայի Միացյալ Նահագներ,Սևան,Արաքս,Նիագարա

;;

Նրա պապը սասունցի էր ու շատ էր պատմում սասունցիների մասին:

Ուզում էր նմանվել Սասունցի Դավթին:

Էպոսի վերջին հերոսը Փոքր Մհերն է:

Գրքի հերոսը մի փոքր տղա է:

ՙՙՍասունցի Դավիթ՚՚ էպոսում հիշատակվում է պղնձե քաղաքը:

Գտածը պղնձե մատանի էր:

Կիրակոս Գանձակեցու պատմության մեջ հադիպում է Պղնձահանք կոչվող վանքը:

Ես վստահ եմ ,որ Գանձասար լեռը դեռ կարդարացնի իր հպարտ անունը:

Ինչե՜ր ասես չկային՝ ոսկե անոթներ  ու արձանիկներ , թանկարժեք զարդեր.դա մի իսկական գանձասար էր:

Պատմվածքի առաջադրանքներ

ttttttttttttttttttttt

-Այստեղ մի շուն է եկել,ոնց որ Բագոենց շունը լինի,չէ՞:

-Ամոթ չի՞, լաց ես լինում,-ասաց Վանին:-Հերի՛ք չի գայլին շատ տեղ ես դրել, հիմա էլ լաց ես լինում:

~k- k

Ես նկատեցի, որ այնտեղ կային շատ կեդանիներ:Եվ գիշերը բուեր,եղնիկներ,գայլեր են շարժվում և տարբեր ձայներ հանում :

ttkk

Այս պատմվածքը ինձ դուր եկավ, որովհետև տղաները ինքնուրույն գնացին անտառ գիշերելու և շատ հետաքրքիր ժամանակ անցկացրեցին գիշերը:Նաև շատ զվարճալի դեպքեր եղան:

Մոզրովի քարանձավ,Գնդեվանք

Կարստային քարանձավը բացվել է 1980 թվականին՝ ճանապարհաշինական պայթեցումների ժամանակ : Խճուղու պաստառը հարթեցնելու ժամանակ շինարարները պայթեցրել են կրաքարի զանգվածը, որի տակ բացվել է քարանձավը: Մոզրովը երկրաբանական հարուստ գոյացություններով խորը քարանձավ է։ Այն իր երկարությամբ Հայաստանում երրորդն է (մոտ 260մ)։ Մոզրովի քարանձավը հարուստ է գեղեցիկ և բազմազան բնական գոյացություններով։ Այն ունի բազմատեսակ ծալքավոր կամ ներանձավային գոյացություններ, որոնցից են շթաքարեր (ստալակտիտներ), պտկաքարեր (ստալագմիտներ), հելիկտիտներ, սյուներ, կարբոնատային հոսքեր, անձավախորշեր, դրապիերներ (ծալքավոր գոյացություններ), արգելապատնեշներ։800px-Մոզրով_3

Գնդեվանք, միջնադարյան եկեղեցական համալիր։ Գտնվում է Վայոց ձորի մարզի Գնդեվազ գյուղից դեպի արևմուտք, Արփա գետի ձախ ափին։ Կառուցվել է 931-938 թվականներին, Սյունյաց իշխանաց իշխան Սմբատի կնոջ՝ Սոփի (Սոփիա) իշխանուհու աջակցությամբ։ Նա Վասպուրականի գահերեց իշխան Գրիգոր-Դերենիկ Արծրունու դուստրն էր, Գագիկ թագավորի քույրը։ Իշխանուհին հայտնի էր իր շինարարական գործունեությամբ։

Գնդեվանքի արևմտյան պատին առկա է իշխանուհու գործունեության վկայությունը։ Արձանագրությունն ասում է հետևյալը. «Մատանի էր անակն Վայոց ձոր, շինեցի զսա եւ եդի ակն ի վերայ»։

Հիմնադրվել է որպես ձորի ճգնավորների մենաստան։ Առաջնորդ է նշանակվել Սարգիս քահանան, իսկ շինարարության ղեկավարն էր նկարիչ Եղիշե երեցը։ Վանքը ճգնավոր Սուփան Գնդունու անունով կոչվել է Գնդեվանք։ Կա նաև մեկ այլ տարբերակ, ըստ որի իշխանուհին վաճառել է իր ականջի գինդերը, որպեսզի կարողանան վերջացնել եկեղեցու շինարարական աշխատանքները, և այդ գինդերի համար վանքը կոչվել է Գնդեվանք։

Սուրբ Ստեփանոս եկեղեցին կառուցվել է 931-936 թվականին։ Կառույցը սրբատաշ բազալտով է, քառախորան՝ արտաքուստ խաչաձև կենտրոնագմբեթ հորինվածքով։ Եղիշե երեցը եկեղեցու ներսը զարդարել է որմնանկարներով, որոնցից խորանի պատին պահպանվել է Քրիստոսի պատկերի մի փոքր հատված։ Ներսում՝ գմբեթի առագաստների վրա, կան չորս ավետարանիչների բարձրաքանդակները։

999 թվականին, վանահայր Քրիստափորը կառուցել է եկեղեցու արևմտյան գավիթը։ Վերջինիս հյուսիսային պատի երկայնքով տեղավորված են ուղղանկյուն հատակագծով երկու սենյակներ։ Արևմտյան սենյակը ծառայել է որպես գրատուն։

1008 թվականին վանահայր Սարգսի մեծ ջանքերով վանքապատկան հողերը ոռոգելու համար 22 կմ երկարությամբ ջրանցք է կառուցվել։

1604 թվականին պարսից շահ Աբբասը ավերել է Գնդեվանքը և Գնդեվազ գյուղի բնակիչներին տեղահան արել։ 1691 թվականին վանահայր Պետրոս վարդապետը նորոգել է վանքի եկեղեցին և գավիթը, վանքը շրջապատել աշտարակավոր պարիսպով և նրան կից կառուցել է բնակելի ու տնտեսական շինություններ։ Հավանաբար այդ ժամանակ է կատարվել Աստվածածնի պատկերով որմնանկարը՝ եկեղեցու հյուսիսային ավանդատան պատին։ Դա ուշ միջնադարի հայկական կերպարվեստի լավագույն գործերից է։

Գնդեվանքի բակում կան 10-16-րդ դարերի խաչքարեր և տապանաքարեր։ Պահպանվել են բազմաթիվ վիմագրական արձանագրություններ։ Ուշագրավ է նաև համալիրի հարավային կողմում սեղանատունը, որը մեծ դահլիճ է՝ նկուղով, օժանդակ սենյակներով ու կրակարանով։

Գնդեվանքը շրջապատված է Արփա գետի ձորի հիասքանչ բնությամբ, որտեղ նա գրավում է իր ուրույն դիրքը՝ ևս մեկ անգամ հայկական բնության և ճարտարապետության ներդաշնակության ապացույցը դառնալով։


Ստեփան Զորյան, Մի գիշեր անտառում

Ս. Զորյան «Մի գիշեր անտառում», ընթերցարանի 6-րդ էջ: Կարդալ, բլոգում դուրս գրել հետաքրքիր երկու հատված, հիմնավորել ընտրությունը:

Տեսնելով ձայն չկա՝ սկսեցի լաց լինել։ Այդ ժամանակ հանկարծ ընկերներս, Վանու առաջնորդությամբ, ծիծաղելով դուրս եկան ծառերի հետևից։

— Ամոթ չի՞, տո, լաց ես լինում, — ասաց Վանին, — հերիք չի՛ գելը շան տեղ ես դրել, հիմա էլ լաց ես լինում… — Ու սկսեցին ծաղրել, ծիծաղել։

Ես թևքով աչքերս սրբեցի և ինքս էլ ուրախությունից նրանց հետ ծիծաղեցի իմ վախի վրա։

Դա ինձ շատ դուր եկավ, դա շատ ծիծաղելի է, որովետև հեղինակը խառնել էր գայլը շան հետ:

Հազիվ այդ ճռճռոցը լռել էր, հանկարծ լսվեց երեխայի լացի ձայն.

— Ո՜ւյ, ո՜ւյ, ո՜ւյ…

«Ո՞վ է տեսնես այդ երեխային բերել այստեղ, թե՞ մոռացել են, թողել անտեր» ։

Մինչ մտածում էի, երեխայի լացը կրկնվեց նորից, այս անգամ ավելի սաստիկ ու աղեկտուր։ Եվ հանկարծ լացն ընդհատվեց, ու լսվեց մի բարձր քրքիջ.

— Հա՜, հա՜, հա՜…

Սարսափ անցավ մարմնովս՝ այնքան ահարկու էր այդ ծիծաղը առաջվա սրտապատառ լացից հետո։

Վախից հրեցի Վանուն.

— Վա՜նի, Վա՜նի, վեր հլա, էն ո՞վ է ծիծաղում..

Վանին քնաթաթախ գլուխը բարձրացրեց նորից։

— Էն ո՞վ է, Վանի, երեխա՞ է, թե՝ մարդ…

Վանին քմծիծաղ տվեց.

— Չէ մի. քոռ բու է, էլի, — ասաց դարձյալ հանգիստ ու անտարբեր։

Ես չգիտէի, որ բուն լացի կամ ծիծաղի ձայն է հանում: Շատ վախենալու է դրանք լսել գիշերը:

Վայոց ձորի մարզ

Մարզկենտրոնը Եղեգնաձորն է,այն հնագույն բնակավայրերից է:Սկզբից եղել է մի փոքր գյուղ,բայց հետագայում այստեղ բնակություն են հաստատում  պասկահայերը և այն մեծանում է:Եղեգնաձորից ոչ հեռու՝ Արփայի ափին գտնվում է Վայք քաղաքը։ Այստեղ է կատարվում հանրահայտ Ջերմուկ  հանքային ջրի շշալցումը և առաքումը աշխարհի տարբեր երկրներ: Վայոց ձորի մարզը շրջապատված է բարձր լեռներով, ջրբաժան լեռնաշղթաներով:միմօմօ