Папа с сыном пошли однажды на горы. Сын, ударившись о камень, непроизвольно крикнул:
— А-а-а-а-а-а!
И с удивлением слышит:
— А-а-а-а-а-а!
Мальчик спросил:
— Кто ты?
А ему в ответ:
— Кто ты?
Разозлившись от такого ответа, мальчик кричит:
— Трус!
А ему в ответ:
— Трус!
Мальчик спрашивает у отца:
— Что происходит?
Отец улыбнулся и говорит:
— Слушай меня внимательно, — и кричит горе: — Я тебя уважаю!
Ему в ответ:
— Я тебя уважаю!
— Ты лучший.
Ему отвечают:
— Ты лучший.
Мальчик оставался в удивлении, и потом папа ему объяснил:
— Это явление называют «эхо» но, по правде, это называется жизнь… Она тебе всегда отдаёт всё, что ты говоришь и делаешь.
Հայր ու որդի մի օր գնացին սար: Որդին, հարվածելով քարին, ակամա բղավում է.
– Ախ-ահ-ահ-ահ-ահ-ա՜ :
Եվ զարմանքով լսում է.
– Ախ-ահ-ահ-ահ-ահ-ա՜ :
Տղան հարցրեց. – Ո՞վ ես դու:
Եվ նա պատասխանեց.
– Ո՞վ ես դու: Այս պատասխանից զայրացած տղան բղավում է.
– Վախկոտ! Եվ նա պատասխանեց.
– Վախկոտ! Տղան հարցնում է հորը.
– Ինչ է կատարվում?
Հայրը ժպտաց և ասաց.
«Լսիր ինձ ուշադիր», և բղավում է սարին. «Ես հարգում եմ քեզ»:
Նրան ի պատասխան. – Ես հարգում եմ քեզ! – Դու լավագույնն ես. Նրան պատասխանում են.
– Դու լավագույնն ես. Տղան մնաց զարմացած, իսկ հետո հայրը բացատրեց նրան.
– Այս երեւույթը կոչվում է «արձագանք», բայց, իրականում այն կոչվում է կյանք… Այն միշտ տալիս է քեզ այն ամենը, ինչ ասում ու անում ես:
Մկրտիչ Համբարձումյան 