Двенадцать месяцев

Знаешь ли ты, сколько месяцев в году? А как их зовут? Месяцы идут один за
другим и никогда не встречаются. Но люди рассказывают, что была девочка, которая
видела все двенадцать месяцев сразу.
Вот как это случилось.
В одной маленькой деревушке жила злая женщина с дочкой и падчерицей (ËáñÃ
³Õçϳ Ñ»ï). Дочку она любила, а падчерицу только ругала.
И вот как-то раз зимой злая мачеха (Ëáñà ٳÛñÁ) сказала ей:
– Иди в лес и принеси подснежники для своей сестры. У неё завтра день рождения.
Иди и без цветов не возвращайся!
Заплакала девочка и пошла в лес. Началась метель. Пошёл сильный снег. Подул
холодный ветер. Идёт она, идёт. Всё темнее кругом. Видит – далеко светит огонёк. Пошла
девочка вперёд и увидела большой костёр. А вокруг костра люди сидят. Двенадцать
человек.
Рис. к тексту: одежду
девочки сделать поношенной
4
Это были братья-месяцы. Трое были старые, трое пожилые (տարեց), трое
молодые, а трое ещё совсем юные (պատանի).
Спрашивают её:
– Ты откуда пришла, что тебе нужно?
Объяснила девочка, что пришла в лес за подснежниками. Тут братья-месяцы
спрашивают:
– Что же ты будешь делать, если не найдёшь подснежников? Ведь они раньше
марта не появятся.
Заплакала девочка:
– В лесу останусь. Я не могу домой без подснежников вернуться.
Решили братья-месяцы помочь девочке.
Поднял руку Январь – и кончились морозы. Улыбнулся Февраль – и растаял снег.
Взмахнул Март веткой – и на полянке выросли подснежники. Набрала девочка полную
корзину цветов и побежала домой.
Увидели мачеха с дочкой цветы и спросили, где она их набрала. Девочка им всё
рассказала.
На другой день пошли мать с дочкой в лес за цветами. И не вернулись домой.
А девочка выросла. Около её дома был чудесный сад. Раньше, чем у всех,
расцветали в этом саду цветы, созревали ягоды и яблоки. Летом там было прохладно,
зимой тихо.
– У этой хозяйки все двенадцать месяцев сразу гостят! – говорили люди.
Кто знает – может, так оно и было. По С. Маршаку
без цветов не возвращайся – առանձ ծաղիկների չվերադարնա`ս
гостить – հյուր լինել, հյուր մնալ
б) Как вы думаете, это рассказ, сказка или басня (առակ)?

  1. Ответьте на вопросы.
     Где и с кем жила девочка?
     Куда и зачем послала мачеха падчерицу?
     Кого девочка встретила в лесу?
     Почему братьев было 12?
     Почему одни братья-месяцы были старые, другие – пожилые, третьи –
    молодые, а остальные совсем юные?
     Почему братья решили помочь девочке?
     Зачем мачеха и её дочь пошли в лес?
     Почему они не вернулись домой?
     Как вы думаете, почему братья-месяцы не помогли им?

Տնային աշխատանք

1*Բերե՛ք քիմիական ռեակցիայի օրինակներ, որոնց դեպքում նկատվում է
ա) Գույնի փոփոխություն-փայտի վառվելը
բ)լույս է անջատ­վում-լուցկու վառվելուց
գ) հոտ է տարածվում-գազի այրումից:

2*Բերված երեւույթներից ընտրե՛ք քիմիական ռեակցիաները: Ի՞նչ հատկանիշներից ելնելով կարող եք ասել, որ ընտրվածները քիմիական ռեակցիաներ են.
ա) կաղամբի թթվելը որովետև նա փոխում է համը և հոտը,
բ) սառույցի հալվելը,
գ) արևի լուսարձակելը,
դ)եր­կաթե ձողի ժանգոտվելը-որովհետև փոխում է գույնը,
ե) ջրի եռալը

Դասարանական

Ա) Աստղ-իկ
արկղիկ
թիթեռնիկ
թերթիկ
հայր-իկ
մայր-իկ
տատիկ
պապիկ
քաղցրիկ
անուշիկ

Բ) Գետ, նավ, դուռ (ն), թռչուն, որդի:
Գետ-ակ
նավ-ակ
դուռ-նակ
թռցուն-ակ
որդի-ակ
Գ) Խոզ, տաք, գառ(ն), հարս (ն)
Խող-ուկ
տաք-ուկ
գառ-նուկ
հարս-նուկ

  1. Թվերը  պարզ արտադրիչների վերլուծելով՝ գտիր ամենամեծ ընդհանուր բաժանարարը․
    ա․ (70; 14);
    բ․  ( 36; 24);
    գ․  (48; 54);
    դ․  (14; 20);
    ե․  (52; 72; 92);
    զ․  (76; 36; 44):

2․ 2սմ կողմով խորանարդը ներկելու համար անհրաժեշտ է 12 գրամ ներկ։ Քանի՞ գրամ ներկ է անհրաժեշտ 6 սմ կողմով խորանարդը ներկելու համար։4․  Հինգ հաջորդական թվերի գումարը հավասար է 110-ի։ Գտնել այդ թվերը:

6. Թվերը  պարզ արտադրիչների վերլուծելով՝ գտիր ամենամեծ ընդհանուր բաժանարարը․
ա․ (22; 66);
բ․  ( 96; 64);
գ․  (27; 45);
դ․  (15; 9);
ե․  (29; 12; 31):

Ամենամեծ ընդհանուր բաժանարարը։ Ամփոփում

  1. Թվերը  պարզ արտադրիչների վերլուծելով՝ գտիր ամենամեծ ընդհանուր բաժանարարը․
    ա․ (70; 14)=14;
    70=2*5*7
    14=2*7
    2*7=14
    բ․  ( 36; 24)=12;
    36=2*3*6
    24=2*2*6
    2*6=12
    գ․  (48; 54)=6;
    48=2*2*4*3
    54=2*3*3*3
    2*3=6
    դ․  (14; 20)=2;
    14=2*7
    20=2*2*5
    2

    ե․  (52; 72; 92)=4;
    52=2*2*13
    72=2*2*2*3*3
    92=2*2*23
    2*2=4
    զ․  (76; 36; 44)=4:
    76=4*19
    36=4*9
    44=4*11
    4

2․ 2սմ կողմով խորանարդը ներկելու համար անհրաժեշտ է 12 գրամ ներկ։ Քանի՞ գրամ ներկ է անհրաժեշտ 6 սմ կողմով խորանարդը ներկելու համար։
9

4․  Հինգ հաջորդական թվերի գումարը հավասար է 110-ի։ Գտնել այդ թվերը:
20+21+22+23+24=110

6. Թվերը  պարզ արտադրիչների վերլուծելով՝ գտիր ամենամեծ ընդհանուր բաժանարարը․
ա․ (22; 66)=22;
22=2*11
66=2*3*11
11*2=22
բ․  ( 96; 64)=32;


գ․  (27; 45)=9;
27=3*9
54=5*9
9
դ․  (15; 9)=3;
15=3*5
9=3*3
3
ե․  (29; 12; 31): հնարավոր չէ

Մի դրվագ Կոմիտասի կյանքից … 30.09.2020

Համացանցից որոնի՛ր և գտի՛ր հետաքրքիր տեղեկություններ Կոմիտասի կյանքից։ Նյութը տեղադրի՛ր բլոգումդ։ Պատրաստվի՛ր նաև, որ դասարանում ներկայացնես։

Կոմիտասի՝ արտասահմանից վերադառնալուց անցել էր 6 – 7 ամիս: Այդ ժամանակ արդեն որոշակի համբավ ու հմայք էր ստեղծել իր շուրջը: Սակայն էջմիածնում կային մարդիկ, որ այնքան էլ հաշտ աչքով չէին նայում «յար» և «սեր» երգող վանականին… Մամուլում լույս տեսավ մի հոդված, որտեղ, խոսելով Կոմիտասի մասին, կեղծանունով մի հոդվածագիր եզրակացնում էր. «Երեք տարում կոշկակարություն չի կարելի սովորել, չէ թե երաժշտություն»: Այս հոդվածը լուրջ վիշտ պատճառեց Կոմիտասին, թեև ձևացնում էր, թե իբր հաշվի չի առնում հոդվածագրի խոսքերի թույնը:
Մի անգամ նրա մոտ եկավ Վրթանես Փափազյանը’ կարճահասակ մի գիրուկ մարդու հետ: Կոմիտասը սկսեց նվագել և երգել իր մշակած երգերից: Փափազյանն էլ վերցրեց իր ջութակը ու սկսեց նվագել քրդական «Լուր – դա – լուր» – ը: Կոմիտասը հյուրերից աննկատ վերցրեց մի սպիտակ թուղթ ու, աչքերը հառած Փափազյանին, լսում էր նրա նվագը: Փափազյանը նվագում էր սրտախտիտ, ջերմ զգացումով:
– Ինչպե՞ս է, Կոմիտա՚ս, հավանեցի՞ր, – հարցրեց Փափազյանը՝ ջութակը վերցնելով կրծքից:
– Հիանալի է, հավանեցի ու սիրեցի, այժմ ես նվագեմ, դու լսի՛ր: Այս ասելով՝ Կոմիտասը վերցրեց գրասեղանից թերթը, նստեց դաշնամուրի մոտ ու սկսեց նվագել և երգել «Լուր – դա – լուր» – ը, որ նոր էր ձայնագրել տեղնուտեղը: Եղանակի վերարտադրությունը լիովին ճիշտ էր և հարազատ: Փափազյանը հիացմունքից ուղղակի ապշել, քարացել էր:
– Կոմիտա՚ս, դու այն առաջուց ձայնագրած ունեի՞ր:
– Ո՛չ, ձայնագրեցի, երբ դու նվագում էիր, – ասաց և ցույց տվեց ծուռումուռ տողերով նոր գրի առնված երգը:
Փափազյանը, շեշտակի հայացք նետելով իր հետ եկած ընկերոջ կողմը, ձայնեց.
– Մի՞թե անբարեխիղճ, անամոթ չէ այն մարդը, որ առանց ծանոթանալու Կոմիտասի հետ, առանց գաղափար ունենալու նրա շնորհքի ու ընդունակությունների մասին, հրապարակավ քննադատում է նրան…
– Այդ անամոթ մարդը ես եմ, Կոմիտա՚ս, և ներողություն եմ խնդրում իմ անբարեխղճության համար, – թոթովեց անծանոթը՝ խեցգետնի պես կարմրելով և ձեռները մեկնելով Կոմիտասին:
Հւսնկարծակիի եկած Կոմիտասի դեմքը մթագնեց անհաճո զգացումից, բայց վայրկենական այդ մութ ստվերին հաջորդեց լայն ու պայծառ ժպիտը, և նա մանկական անհիշաչարությամբ ու ներողամտությամբ սեղմեց իրեն պարզած ձեռքը: