Մի տղա կար , որի անունն էր Վարդան :Վարդանը շատ չարաճճի էր:Մի օր Վարդանը ուժեղ գոռաց քույրիկի վրա այսպես.

-Ինչո՞ւ ես միշտ խանգարում ինձ ,-ասաց նա:

Այդ րոպեին քույրիկն ասաց.

-Հանգիստ թո՛ղ ինձ :Գնա՛ գործիդ:

Վարդանը շարունակում էր քույրիկի հոգու հետ խաղալ:Բայց նա որոշեց օգնել քույրիկին՝ հասկացավ , որ պետք չէ վատություն անել նրան :

-Վա՜յ,ապրես շա՜տ , – բացականչեց քույրիկը